Posts
Vriend-C (Aka Biker-dinge (BD)) nooi my laas Saterdag-aand vir ‘n lekker tradisionele potjie daar by hom aan huis. Aangesien sy twee snuiters vir die naweek daar kuier, reël ons dat ek my kitaar, konsertina en bekfluitjies saamvat, sodat ek vir sy 15-jarige P.A. en ietwat jonger Oogappel so bietjie kan help met die kitaar-spelery. Want Oogappel het onlangs kitaarlesse begin neem en alle hulp is welkom. En hulle het spesiaal die instrumente saamgevat vir die groot oefen.
So gereël, so gemaak. Ten spyte van die koue, was dit ‘n heerlike aand. En die kinders kom mooi reg en ons kuier alte lekker so met die singery en die kitare saam.
Ek kon nie te laat bly nie, want ek moes die volgende oggend (sommer so op die heilige Sondag) douvoordag op kantoor wees vir ons maandelikse code drop. Toe ek die volgende oggend so bietjie van ‘n breek kry, bel ek gou vir Vriend-C, want ek dag ons kan miskien ‘n vinnige brekfissie gaan deurwerk wanneer ek klaar gewerk is.
Maar die man klink nie goed nie. Skoon omgeskommel en kortaf. En ek wil eers my stert in ‘n krul ruk, maar doen dit eerder nie. Bel weer later, dieselfde storie. Die man is behoorlik bebliksem. Ek verstaan vinnig wanneer iemand nie lus het vir brekfisse reël of chat nie, so ek hang eerder op en ry huistoe na my werkery. Klim in die bed en kyk sport. Storie vir ‘n ander blog.
Later kom die verskoning-SMS: Vriend-C het oornag ‘n hewige tandpyn ontwikkel, so erg dat hy deur die loop van die dag nood-hulp moes gaan soek. Maar in die tussentyd het hy al wat kind en kraai en vrind en vyand op elke des moontlike geleentheid die kop gewas en uitgetrap en gevloek en geskel. Alles oor die seer tand.
Natuurlik het ek die verskoning-SMS sonder enige voorbehoud aanvaar. Mens kan tog nie toelaat dat een tandpyn ‘n vriendskap van donkie-jare opdonner nie. Maar Maandag-aand toe stuur ek vir die man ‘n e-mail met die volgende attachment:
Print asseblief die volgende liedjie vir die twee snuiters, dan het hulle darem ‘n lekker byderwetse liedjie om die kitaar-lesse mee voort te sit:
~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~
O EK HET ‘n TAND
(Sing op die wysie van “O ek het ‘n Perd, ‘n blink vosperd…”)
Sleutel: D Maj
Verwerking: Vriend-E © 2009
Toonsetting: Tradisioneel
So gereël, so gemaak. Ten spyte van die koue, was dit ‘n heerlike aand. En die kinders kom mooi reg en ons kuier alte lekker so met die singery en die kitare saam.
Ek kon nie te laat bly nie, want ek moes die volgende oggend (sommer so op die heilige Sondag) douvoordag op kantoor wees vir ons maandelikse code drop. Toe ek die volgende oggend so bietjie van ‘n breek kry, bel ek gou vir Vriend-C, want ek dag ons kan miskien ‘n vinnige brekfissie gaan deurwerk wanneer ek klaar gewerk is.
Maar die man klink nie goed nie. Skoon omgeskommel en kortaf. En ek wil eers my stert in ‘n krul ruk, maar doen dit eerder nie. Bel weer later, dieselfde storie. Die man is behoorlik bebliksem. Ek verstaan vinnig wanneer iemand nie lus het vir brekfisse reël of chat nie, so ek hang eerder op en ry huistoe na my werkery. Klim in die bed en kyk sport. Storie vir ‘n ander blog.
Later kom die verskoning-SMS: Vriend-C het oornag ‘n hewige tandpyn ontwikkel, so erg dat hy deur die loop van die dag nood-hulp moes gaan soek. Maar in die tussentyd het hy al wat kind en kraai en vrind en vyand op elke des moontlike geleentheid die kop gewas en uitgetrap en gevloek en geskel. Alles oor die seer tand.
Natuurlik het ek die verskoning-SMS sonder enige voorbehoud aanvaar. Mens kan tog nie toelaat dat een tandpyn ‘n vriendskap van donkie-jare opdonner nie. Maar Maandag-aand toe stuur ek vir die man ‘n e-mail met die volgende attachment:
Print asseblief die volgende liedjie vir die twee snuiters, dan het hulle darem ‘n lekker byderwetse liedjie om die kitaar-lesse mee voort te sit:
~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~
O EK HET ‘n TAND
(Sing op die wysie van “O ek het ‘n Perd, ‘n blink vosperd…”)
Sleutel: D Maj
Verwerking: Vriend-E © 2009
Toonsetting: Tradisioneel
O ek het ‘n tand, ‘n baie seer tand
en ek kak en ek kerm en ek kla,
En ek vloek en ek skreeu,
En ek vloek en ek skreeu,
en ek blaf en ek byt,
en ek soek net iemand om te ja!
Want ek is in kraam,
Want ek is in kraam,
en my bek is seer,
en ek soek na iets vir pyn,
Vir my tand,
Vir my tand,
o my tand,
my moerse seer tand,
wat my nagte laat steeds pla!
~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~
Nodeloos om te sê, Vriend-C was nie juis impressed nie. En of hy ooit die bogenoemde meesterstuk vir vyftien-jarige P.A. en jonger Oogappel gaan gee, weet ek nie. Maar ek het darem probeer.
Tot volgende keer se tandpyn . . . .
~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~
Nodeloos om te sê, Vriend-C was nie juis impressed nie. En of hy ooit die bogenoemde meesterstuk vir vyftien-jarige P.A. en jonger Oogappel gaan gee, weet ek nie. Maar ek het darem probeer.
Tot volgende keer se tandpyn . . . .
No comments:
Post a Comment