Posts
Ek kry van tyd tot tyd versoeke om van my Afrikaanse blogs na Engels toe te vertaal. Toe besluit ek om sommer gou hierdie storie te vertaal soos wat ek dit skrywe.
(I gets from time to time distant seeks to from my Afrikaans blogs to English to translate. Then I thought I to summer quickly this story to translate as when I writes it.)
Verskoon tog maar asseblief as my Engelse vertalings dalk nie altyd grammatikaal korrek is nie.
(Be clean to but please if my English distant languages sometimes not is gramatically right.)
Geniet dit!
(Enjoy it!)
Soos in die tyd van die Voortrekkers, het ek en my swaer Jan, ystervarke en stinkmuishonde gaan jag met die dubbelloophaelgeweer.
(As in the time of the Frontpullers, me and my heavy, John, went to shoot for iron pigs and stink mice dogs with a double walk hail gun.)
Uiteindelik sien my swaer, Jan, ‘n stinkmuishond.
(At last my heavy, John, saw for a stink mouse dog.)
Hy sit ‘n patroon in die loop,
(He puts a pattern in the walk,)
lê aan,
(lies on,)
trek los,
(pulls loose,)
En daar lê die stinkmuishond, bene in die lug.
(And there lies the stink mouse dog, bones in the light.)
Net toe ons naderkom, ruik ons hoe die stinkmuishond stink en ons hardloop vinnig weg.
(Just as us come close, us did smelt how the stink mouse dog stinks and us run quickly away.)
My voet hak toe vas aan die wortel van ‘n boom, ek slaan neer en breek my sleutelbeen.
(My foot hooks fast to the carrot of a tree, I falls down and breaks my keybone.)
By die hoofpad uitgekom, staan daar ‘n ou met ‘n pap wiel.
(By the chief road outcomed, there stands an old with a porridge wheel.)
Hy vra toe of ons weet waar hy ‘n motorhawe kan kry om lug in sy agterwiel te bekom.
(He asks for us if us knows where he can get a motor harbour to get some sky for his after wheel.)
Van pure moedeloosheid bly sit ons toe net daar langs die pad.
(From pure motherlessness, us stay sits just there next to the road.)
Later word dit toe donker en die onweerswolke pak saam.
(Later it gets close darker and the thunder clouds pack together.)
Swaer Jan gaan haal toe maar die stinkmuishond,
(Heavy John goes fetch close but the stink mouse dog,)
ons maak 'n vuurtjie,
(we makes a fire small,)
En later daardie aand, smul ons tog te heerlik aan die stinkmuishond se stink vleis...
(And later that evening, eats us to too nice on the stink mouse dog his stink meat....)
Tot volgende keer
(To next stop)
Sunday, December 28, 2008
Saturday, December 27, 2008
Pap Batterye
Die afgelope paar weke was ek nie lus vir Blog nie. Is verseker vanoggend ook g’n lus hiervoor nie, maar as gevolg van niks anders om te doen nie sal ek maar sit en tik en kyk wat hier uitkom.
Jy sien, dis alweer hierdie tyd van die jaar. Tyd vir familie en vriende en geliefdes en kinders se lag en champagne en goeie wyn. Maar dis presies net hier waar ek heeltemal van die wa af donder. Soos laas jaar en soveel kere voor dit. Krismis en nuwejaar is net nie meer vir my nie. In alle geval nie soos toe ek nog kind was en met blink ogies die kersboom dopgehou het en die ure afgetel het na die nuwejaars-klappers nie. Nie dat ons ooit self geskiet het nie, ons het net by die vensters gestaan ek staar na die skouspel van lig en kleur en geraas.
Wat my deesdae vang is dat my batterye heeltemal pap raak hoe nader mens aan die fees-seisoen kom. En dis nie van te veel werk of nie verlof vat nie, trouens, ek het oorgenoeg verlof maar is nie lus om dit te vat nie. Want waarheen gaan mens op jou eis? En ek’s so gatvol vir myself wat altyd die orige wiel aan die wa is wanneer vriende met hulle vriende en familie en kinders kuier en lag en gesels en fun het. Want ek is nou maar eenmaal op my eie en sal seker so bly vir die res van my lewe. En ek is moeg daarvoor om altyd die charity-case te wees wat mense en sogenaamde vriende verplig laat voel om saam te nooi na etes en celebrations en breakfasts en braais. Los my eerder maar uit, geniet julle self en gaan die nuwe-jaar op gepaste wyse binne.
Ek glo dat ek iewers in 2009 weer tot my sinne sal kom en gaan bykom. Indien nie, who cares. Ten minste kan ek die rooi Beach-buggy se battery wat nou al jare nie meer laai nie onder die charger laat deurloop, maar my charger moet nog uitgevind word.
Hoop 2009 is goed vir jou.
Tot volgende jaar.
Jy sien, dis alweer hierdie tyd van die jaar. Tyd vir familie en vriende en geliefdes en kinders se lag en champagne en goeie wyn. Maar dis presies net hier waar ek heeltemal van die wa af donder. Soos laas jaar en soveel kere voor dit. Krismis en nuwejaar is net nie meer vir my nie. In alle geval nie soos toe ek nog kind was en met blink ogies die kersboom dopgehou het en die ure afgetel het na die nuwejaars-klappers nie. Nie dat ons ooit self geskiet het nie, ons het net by die vensters gestaan ek staar na die skouspel van lig en kleur en geraas.
Wat my deesdae vang is dat my batterye heeltemal pap raak hoe nader mens aan die fees-seisoen kom. En dis nie van te veel werk of nie verlof vat nie, trouens, ek het oorgenoeg verlof maar is nie lus om dit te vat nie. Want waarheen gaan mens op jou eis? En ek’s so gatvol vir myself wat altyd die orige wiel aan die wa is wanneer vriende met hulle vriende en familie en kinders kuier en lag en gesels en fun het. Want ek is nou maar eenmaal op my eie en sal seker so bly vir die res van my lewe. En ek is moeg daarvoor om altyd die charity-case te wees wat mense en sogenaamde vriende verplig laat voel om saam te nooi na etes en celebrations en breakfasts en braais. Los my eerder maar uit, geniet julle self en gaan die nuwe-jaar op gepaste wyse binne.
Ek glo dat ek iewers in 2009 weer tot my sinne sal kom en gaan bykom. Indien nie, who cares. Ten minste kan ek die rooi Beach-buggy se battery wat nou al jare nie meer laai nie onder die charger laat deurloop, maar my charger moet nog uitgevind word.
Hoop 2009 is goed vir jou.
Tot volgende jaar.
Subscribe to:
Posts (Atom)
